The Project Gutenberg eBook of Hindi Biro!... ó Ang Anting-Anting

This ebook is for the use of anyone anywhere in the United States and most other parts of the world at no cost and with almost no restrictions whatsoever. You may copy it, give it away or re-use it under the terms of the Project Gutenberg License included with this ebook or online at www.gutenberg.org. If you are not located in the United States, you will have to check the laws of the country where you are located before using this eBook.

Title: Hindi Biro!... ó Ang Anting-Anting

Author: José R. Francia

Release date: July 11, 2006 [eBook #18805]

Language: Tagalog

Credits: Produced by Tamiko I. Camacho, Pilar Somoza, and the Online
Distributed Proofreading Team at http://www.pgdp.net Handog
ng Proyektong Gutenberg ng Pilipinas para sa pagpapahalaga
ng panitikang Pilipino. (http://www.gutenberg.ph)

*** START OF THE PROJECT GUTENBERG EBOOK HINDI BIRO!... Ó ANG ANTING-ANTING ***


Cover image

HINDI BIRO!...

Ó

ANG ATING-ANTING

SINULAT NI

J.R. Francia

IKALAWANG PAGKAPALIMBAG

MAYNILA

"STANGL PRESS"
641 Sales, Sta. Cruz Manila
1919


STANGL PRESS  641 SALES. P.O. BOX 733  La mejor Imprenta para trabajos buenos y económicos. Especialidad en publicaciones técnicas y profesionales. Tarjetas= Membretes=Facturas= Folletos=Revistas= Programas=Invitaciones= etc., etc.  P.L. STANGL.

TALAAN NG NILALAMAN

SA SIPI SA TATLONG LIHAM NA TINANGAP NG MAY AKDA

I- II- III- IV- V- VI- VII- VIII- IX


Páhiná 2

SA SIPI SA TATLONG LIHAM NA TINANGAP NG MAY AKDA

Upang maguing sandalan ng̃ kahinaan ng̃ may akdà nitong "Hindi Biro! ó ANG ANTING-ANTING" ay salung̃át man sa kaniyang katutubong damdamin ay minarapat na isalin dito ang bahagui ng̃ tatlong liham na tinangap nia ukol sa ikawawasto ng̃ akdang ito.

—Kay G. Gregorio Orda, Abogado, taga Atimonan, Tayabas na may petsa 12 ng̃ Enero ng̃ 1911.

"Nabasa ko ang magandang akdà mo at sa pagbasa ko'y nagkamit ako ng̃ maligayang sandali at katuaang naka pagpaalaala sa akin sa namatay na matandang Pule (Apolinario Monteseña) baga ma't ito'y hindi tulisan, na ito lamang ang ipinagkaiba, at sa bagay na ito'y binabati kita at pinupuri ko ang akdà mo, na samantalang nakatutwa ay nakapag papaayos ng̃ mg̃a kauagalian, sapagka't nag aanyaya sa pag gawa at nagpapatakuil ng̃ mg̃a kagagawan."

"Ipahintulot mo na maipalathala ko sa linguhang naming "LAONG LAAN" dine sa Tayabas, upang maguing mabuting aral sa kinauukulang sinoman."

—Sulat ni G. M Quiogue, Socialista at Kalihim ng̃ paggawa ng̃ tabaco't cigarrillong "KATUUSAN" na may petsa 8 ng̃ Enero ng̃ 1911.

"Nag papasalamat po ako sa ng̃alang ng̃ Samahan sa katang̃iang guinawa ninio sa pagawaang itong ganap na pilipino."

"Sa boong muni at pag lilimi ay binasa ko ang munti niniong aklat at isinaalangalang ang basal pang katayuan ng̃ panitikan nating tagalog, ay ang akdà ninio'y nakakapara ng̃ "mumunti datapua't malaking aklat" ng̃ mg̃a Europeo, dahilan sa pagay niang lubos na makabago at mapagturo, upang sa karaniwan ng̃ ating mg̃a kababayan ay maparam ang sinsay na paghahakà."

"Naibalita ko po at ipinabasa sa mg̃a manggagawa ay nais nilang matanto kung saang mga aklatan na nabibili, at kung magkano ang bawa't isa."

—Kay G. F. Pantua, makabayan, Kalihim ng̃ Samahang "MAKILING" sa isang pulong na idinaos ng̃ Samahang ito na may petsa 31 ng̃ Diciembre ng̃ taong 1910.

"Binasa ng̃ Kalihim ang liham ni G. José R. Francia na may petsa 26 ng̃ kasalukuyan, na dito'y ibinabalita nia ang nais niang ipalathala ang kalakal ng̃ Samahan, na walang bayad na anoman maliban sa makatulong sa ikalalaganap nito, at nagpadalá ng̃ mg̃a salin. Sa maunawa ng̃ kapulung̃an, sa mungkahi ni G. Arieta (anak) ay pinagkaisahan na di lamang itinutulot kundi pinasasalamatan at kinikilala ang katang̃ian ng̃ gawang ito sa ng̃alang ng̃ boong Samahan."

ANG UMAKDA.


Páhiná 3

HINDI BIRO!...

ó

Ang Anting-anting

I

Noon ay panahong lumipas, ng̃uni't hangan ng̃aio'y naaalaala pa ng̃ marami sa atin, na, si Juan Hanipol ay isang binatang may hilig na totoo sa pag anting anting.

Si matandang Taciong Kabál ó Bakal ay isang magaling na lalaki, at balitang tulisan noong mg̃a dakódakong panahon, ng̃uni't matagaltagal nang na nanahimik at bagama't matanda na'y nagsasaka pa sa kaniang bukid. Ng̃aion ay kilalá sia sa pook na yaon, na isang matandang masipag at sistidor, kaya kung tawagin ay si Matandang Taciong Sistidor.

Minsang araw ay nag sadya sa bahay nia si Juang Hanipol, ang binatang nag hahanap ng̃ galing ó anting-anting.

—Ako po Lelong ay naparito, na ang tanka ko'y mag puló ng̃ kaunting kasangkapang mabuti sa katawan.

—Anong ibig mong kasangkapan?

—Ang ibig ko po'y ...yaon po bang kung ako halimbawa'y may masasalubong sa daan ay huwag akong makita.

Páhiná 4

Pinag masdán ang kausap buhat, sa ulo hanggan paa samantalang isinubô ang binayong itsó sa kaniang kalikot, at tinapik sa balikat at sinagot:

—Ako bata'y hindi na nag iing̃ing̃at nian at kita mo, na ako'y matanda na: ng̃uni't kung ikaw ay matitirá dito sa aking bahay hangang ako'y mamatay ay pamamanahin kita, sakali't maglinkod ka ng̃ tapat sa aming mag asawa. Kita mong kami ay walang anak na isa man lamang.

—Kung iyon po lamang Lelong, ay pabayaan ninio't pag sisilbihan ko kayong parang magulang, lalo't ako'y hindi po naman nakakilala ng̃ ama't ina at ng̃ maewan po ako'y musmos pang lubha!

—Wala ka bang mg̃a kapatid?

—Wala din po.

—Sus, di magaling: anó, titirá ka na?

—Opo, titirá na ako.

—Ng̃uni't ...tíla hindî ka dapat mag-ing̃at ng̃ mg̃a kabulaanang yaon at baka ikaw ay mapahamak, bata ka pa; gaion man ay aatuhan kita.

Sa madaling sabi, natirá na ng̃a doon si Juan, at mula noo'y ang panunuyó ang siyang guinamit, anopa't ginawa niyang lahat ang anoman sa loob at labas ng̃ bahay.


II

Lumipas ang ilang araw.

Minsang gabí, pagkatapus makapagluto si Juan ng̃ kanilang hapunan ay tinawag ng̃ matanda at pinagsabihan.

—Ng̃ayon ay huwag káng kakain ng̃ hapunan, at hindi pa tumutugtog ang "animas" ay pumaroon ka na sa bakuran. Pag patók ng̃ Páhiná 5kampanà ay sabay kang mag tatakbó at yumapós ka sa punò ng̃ kamatsileng maalitatáp; at ikinatnig ang punong yaon; kumagat káng makakaha ng̃ pitóng tilád ng̃ balát bago matapos ang tugtóg, balutin mong magaling sa isang bagong paniong putî at saka mag tatakbóng walang ling̃on hangan dito. Huwag káng paabot sa huling patók ng̃ kampanà, sapagka't may mangyayari!

—Na anó po?...ang pagdáka'y tanong ni Juan.

—Kapag inabot ka ng̃ katapusang patók, ay katapusan mo namán, at ...

—Bakit po?

—Sapagka't darating doon ang isang malaking tawo na yayapos sa iyo na sasakalin ka't ipaghahaguisan ng̃ lubhang matayog hangang sa di ka mamatáy.

Si Jua'y hindî nagsalitâ, ng̃uni't di naman munti man na takot sa mg̃a hulíng sinabi ng̃ matandâ. Binuó nia ang kaniang loob at lumaang gawin ang mg̃a iniatas ng̃ matanda masunód lamang matamó ang kaniang pita.


III

Dumating ang gabí.—Bagama't pusikit ang dilím ay madali niang na tanáw ang punò ng̃ kamatsileng maalitaptáp. Pumatók ang "animas"; tumakbó na sia't yumapós sa punong yoon, kumagát sia't na ka tipák ng̃ pitó; binalot na nia't inuwi sa bahay, anopa't na ganáp ang mg̃a bilin ng̃ matandâ, bago natapus ang patók na hulí.

—Magaling na batà!...—ang salubong na sabi ng̃ dinatnán—Ng̃aion din ay isubò mo ang Páhiná 6mg̃a tipák na iyán at pumaroon ka sa bahay ni Kumpareng Kulás, at makikita mo ang lahat ay hindî ka namán makikita, nino man. Samakatuwíd ay nataguibulag mo silá, sabáy mo namang sasabihíng malakas ang oraciong itó:

Saratum, ticom, balakum,
tukos, mukos, talagum, ibom.

—Ano pong oracion yaan?—ani Juan.

—Yaan ang oracion sa pitong Arkanhel.

At madaling sinaulo ni Juan ang oracion yoon, at di na ng̃a pinapagbihis ng̃ matandà sapagka't di na makikita't madirinig di kunó ninoman, na itó ng̃a namán ang inasahan ni Juan.

Halos manakbó-nakbó sia ay dumating ng̃a sa bahay ng̃ Kulás, na doon palá nama'y maraming tawo sapagka't kasalan sa isang anak nitó. Na sa trankahang pa'y isinubó na ang tagláy at saka dinalit na ulitulit ng̃ malakas ang oracion:

Dalakong tikoy balatong
tunkos mungos talagang ibús.

............................Ng̃uni't

Oh!....ang pagkamanhâ ng̃ mg̃a dalaga na siang pinagtuluyang inumpukan ni Juan sa pagkaupô, na ang makapiling ng̃a nia'y pilit umiilag. Ang palagay ng̃ lahat ay ul-ol ang dumating, ng̃uni't ang palagay naman ng̃ Kapatid na lalaki ng̃ ikakasal na dalaga ay nag uulol ululan lamang, kaya galit na galit, at kundi ng̃a napagpayó ay marahil nasaktan sana na walang pagsala ang atin ng̃ang si Páhiná 7Juan, sapagka’t ipinalagay pa linilibak ang kapatid niang may bulutong ng̃a naman bukod pa sa malapad ang mukhâ na anhin ng̃a ang tikoy ng̃ insik. Pagdaka’y linapitan ng̃ isá sa mg̃a doroon at mahinahong pinakiusapang magbihis muna at saka bumalik.

—Ata makíc po ma ako ma mimihî pa?–-ani Juan, na ng̃amol umusap dahil ng̃a sa subo.

—Sapagka’t ang damit mo’y pulos na putik, ay napapagtawanan ka ng̃ tawo’t kahiahia ka pa sa mg̃a dalaga.

At pulos tubog ng̃a naman ng̃ makita nia’t mamasdan ang kaniang damit sa katawan, kaya hianghiâ siang umalis na, diman nakuhang namaalam kaninoman. Ang puno paláng kaniang kínagatan ay datihang kuskusan ng̃ mg̃a kalabaw na sa malapit doo’y nanunubog araw araw.

Nanaog na ng̃a si Juan na lubhang pinagtanawan ng̃ lahat na siang nakaaliw sa mg̃a nagkakang̃ay, pati ina ng̃ dalaga’y na patawa na, bagama’t lubhang nahahapis na di man makakain símula ng̃ mag suguan sa kaníang anak.


IV

Dumatíng si Juan kay Matandang Tacio at sinabi niang sia’y pinagtawanan ng̃ lahat.

—Ganoong ng̃a. Ito’y bago-bago ka pa! Huwag niong alumanahin ang anoman; sa magalit sila’t sa matwa ay gawin mo ang gagawin mong utos ko sa iyo!... Papaano ba ang oracion mo?-–ang dugtong ng̃ matanda.

Páhiná 8

Dalakong tikoy at balatong
tunkos mungos talagang ubos.—ang

ulit ni Juan.

—Ah! tingnan mo, di mali ka!... Pagkaba nag kuláng ka ng̃ iisa man lamang letra eh!... di ... Sirâ ka na.

—Hindi po ba ganoon ang turo mo?

—Hindi;—Sinabi ko na ng̃a't tila hindi ka maari, at sa unang lision lamang ay hindi ka naka lampás ... Bueno! mag pahing̃a;—at sa ulî ay iba naman ang gagawin natin.

At nag si pamahing̃a na ng̃a silâ, palibhasa't malalim na ang gabí; ng̃uni't pinagbilinan muna.

—Sa Viernes, humanda ka Juan at kita'y susubuan ng̃ isang Anting na mabuti sa iyo..... Maliligo ka muna, sa ilog mag hilod na mabuti at ... bahala na.

—Opô, opô; ang tugon ng̃ kausap.

Patuloy ang panunuyo ni Juan sa mag asawa ni matandang Tacio.

Dumating ang Viernes. Madilim-dilim pa'y na ligô na ng̃a si Juan, at pagkawi sa bahay ay nag lutô, nag haien, kumaen sila sampon ng̃ mag asawa. Kaguinsaguinsa'y isang babae ang na pa tawo sa hagdanan.

—Anó Angue?... at na parito ka?

—Dahil pô kay Ambo, ay ibig ko pong patingnan sa iyo.

—Oo; madali yoon, titingnan lamang pala eh ...!

—Ibig kó pong ipagamot sa iyo.

—At anó bang sinasakít?

—Walá pô;

—Walá palá'y bakit?

Páhiná 9

—Meroon pô;

—Na ano yoon?

—Hindi ko ng̃a po maalaman.

—Baka pasmá?

—Baka ng̃a po yoon ang pasma tabardillo.

—Hindi ka maalam mag salita! "Asno Tamardillo", ang tawag sa sakit na yoon baga ma't hindi ko pa nakikita.

—Ah!... asno tamardillo ... asno tamardillo ...!

—Oo pabayaan mo't ako'y mapapadaan ng̃aion sa inio at kami ni Juan ay pasasaanihan. At ang babae'y namaalam na.

Gumayak na madalì ang dalawa ni Juan at ni Matandang Tacio, at halos ay inabutan pa ng̃a nila ang tumawag na si Angue. Nanhik silang panabay at dinatnan ng̃a namang si Ambo'y gugulong gulong sa sahig na anhin ang batang sangol. Pinulsuhan ng̃ matanda at iiling-iling na nagsabí.

Oh!—Di sinabi ko ng̃a. Di tama ng̃a Angue ..."Asno Tamardillo" ng̃a itong asawa mo! Ha! Ha ha ... ha!—ang patawa ng̃ mangagamot.

—Hindi ba masakit ang ulo mo?—ang tuloy na tanong sa may sakit.

—Masakit ng̃a pô.

—Ang tian, hindi ba parang walang laman?

—Ganoon ng̃a po.

—Di ba ang ibig mo'y kain ng̃ kain ay ... wala ka namang ...?

—Sia ng̃a po.

—Di ba ang ibig mo'y laging uminom ay?...

—Tila ng̃a po.

—Di ba para kang hilo, walang maisipang gawin?

—Sia ng̃a po!

Páhiná 10

—Ano!—ang badling na sabi kay Angue—di asno tamardillo ng̃a ... sinapantahâ ko na ng̃a. Ano bang gawâgawâ ng̃aion ng̃ mg̃a tawo dito sa iniong bandahing itó? mapa ibá ako, ng̃ usap.

Ah! marami po ng̃aion ang anihin at nagkakalutlot ang palay.

—Ay sino sa inio ang nang̃ang̃anihan?

—Wala po kundi akong saglitsaglit, dian lamang sa malapit; di ng̃a po makaláyo'y itong si Ambo'y may sakit at may bata pa akong....

—Mahirap ano?... Marahil sa pagani sia na pasmá?—ang pasaring ng̃ kausap.

—Sia ng̃a po;—ang tugon na lamang ng̃ mabait na si Angue na ikinakanlong ang ugali ng̃ asawa nia—Ay ano po kayang mabuti?—ang patuloy na tanong nia.

Ang matanda'y hindi nakasagot kaagad palibhasa'y inisip nia, na kung itóng aanihin na lamang at sukat, mabuti naman ang pahunusan ay kinatatamaran pa, ay ano pa ng̃a kaya't di katamarán ang gawang mag bukid, at mag bugtá ng̃ lupâ na lalong mahirap kay sa umani, palibhasa'y nang̃ang̃ailang̃an ng̃ pagod, isipan at puhunan, ang pag bubukid na siang kauna-unahang batis ng̃ ikinabubuhay ng̃ mg̃a tawo at ng̃ alin mang Bansa.

—Ay ano pong mabuti kay Ambo?—ang ulit na tanong ni Angue.

Kung makakabang̃on at makakalakad ay pasamahin mo sa amin ni Juan.

—Opô ...anó, Ambo; sasama ka?—ang badling ng̃ Angue sa kaniang may sakit, daw, na asawa.

—Kung ako'y gagamutin mo pô ay bakít Páhiná 11ako ipagsasama—ang tanong naman ng̃ may sakit na talagang ayaw bumang̃on.

—Kailang̃an sumama ka; at ng̃ pagtulò ng̃ gamot na ihahaplas ko sa batok mo't likod ay malamig lamig pang mapasakatawan mo ... Sumama ka't ng̃ ikaw ay madáling gumaling at ng̃ umabot ka ng̃ anihin, sayang ang palay at mapapásalupa lamang ay hindi mapakinabang̃an, tutukain lamang ng̃ mg̃a ibong kung saan saan galing na mg̃a pook.

—Ako po'y baka di makatagal ah!

—Bahala na, utay-utay ... banay banay tayong lalakad at nagkakataong dumarating tayo'y ...

Hindi sumasagot si Ambo; nag tindig na ng̃ang wari hahapayhapay, sa panglalatâ lamang ng̃ katawang kusang ayaw na igalaw, at ng̃aio'y tatlo na silang lumalakad sa paroroonang anihan. Si Angue ay saka susunod kung maihabilin sa kalapit bahay ang kaniang mg̃a anak na mumunti.

Dumating ang tatlo sa kamalig ng̃ anihan. Na tanaw nila ang maraming tawong sumasabukid na ang karamiha'y babaieng malalapad ang salakot at mapupulang kundiman at dinampol ang mg̃a baro't saya kundiman kaya'y sadyang pinulahan.—Hindi na luatán at nagdating̃an ang lahat na pawang may kanikanilang sunong na uhay ng̃ palay sa kanilang mg̃a sisidlan. Nagkatipon sa kamalig na maluang din naman, ay pawang nagdaramdam kapaguran at init ng̃ namimitik na araw, nagbibigay ng̃ kasaganaan. Gaion din ang mg̃a dalaga, na sa kanilang mg̃a pisng̃í ay waring na nananalaytay ang dugong buhay ng̃ kasipagan, lalo na si Biang na anak ng̃ may bukid.

—Juan!... humanda ka't g̃aion kita bibigyanPáhiná 12—ang pabulong ni Tandang Tacio kay Juan.

—Opo Lelong;

At magkakainan na ang lahat ng̃ kumuha ng̃ alak si Tininting Isiro at ipinanagay ni Biang na inuna ng̃ang tagayan si Matandang Tacio, si Juan at si Ambo.

—Totoong sistidor ang matandang Taciong yaan—ang sabi ni Tiningting Isiro sa isa niang kaharap. Makikita natin at hangang mamaya'y ... gagawa ng̃ sisté!

—Aba!...—ang pabiglâ ng̃ matanda sa kay Biang na tumatagay—

Ang unang tiro'y sa botillera
At ang ikalawa'y sa kastillero;

Huag kang magkakawikaan Ineng at talagang kalakarán—ang dugtong ng̃ matandà.

Ang dalaga'y tumatangui sana'y di naman na gawí na at una nang̃ang uminom ng̃ isang tagay, na ipinamaalam, at saka panibagong sinidlan ang tagayanat inilapat sa matandà.

—Ako'y patawarin mo Ineng; at ako'y may na ding̃ig na isang awit kastila na ania'y,

El dinero del sacristan
Cantando viene y cantando van.

Samakatawid ko baga Neneng, kung tatagaluguin ko sa sarili lamang ay.

Ang tuba daw sa karitan
ay di tutulo kundi pang̃ulukatikan.

Páhiná 13

Ang ibig sabihin ay iawit mo!...ang sabihang pabiglâ ng̃ mg̃a nanonood; kaya ng̃a naman ang dalaga ay umawit ng̃ ganito na tang̃an ang tagayan; na sinaliwan ng̃ tugtog ng̃ biguela ng̃ isang binata.

Utos ng matanda'y
Mahalay di sundin
Kinabubusung̃an
Batang paris ko din
Larán-larán larin
larin larán
Larán larán larin
larin larán...

......................At pagka ikot ng̃ umaawit ay hinarap ang matanda at dinugtong.

Kaya ng̃a:

Inom na, inom na't
Sa kamay ko galing
Sukdang ito'y laso'y
Di ka na tatalbín...
Laran laran larin.

Ehoy!... Ehoy ...! ang sigawan ng̃ marami. At saka inilapit sa matanda, upang ipainom.

—Dalawa ineng, itong aking kasama ay pumili ka, ng̃ makakahalig sa akin,—at itinuro ang magkasigbay na si Juan at si Ambo.—Sapagka't totoong masama sa aking ng̃aion ang alak, linisan ko na ang malabis na pag inóm dahil sa ako'y nagkakasakít kung ako man lamang ay makaamoy. Uminom ako ng̃ alak kung kagamutan at kung kailang̃an lamang, ng̃uni't Páhiná 14hindi ako naglalang̃ó, sapagka't nakita ko na ang kapagitan ng̃ ugaling paglalang̃ó, at di ko na sabihin pa sa iyo.

Sia ng̃a; sia ng̃a, ang payo ng̃ Isiro si pareng Tacio ay sasakupin ni pareng Juan. Kaya iniliwat kay Juan na kasigbay ng̃ Tacio.

...Prrrf!.... Prrf!... Prrrf!.... at na laguinlin ang mg̃a nanonood sa bandang yoon sapagka't biglang ibinuga ni Juan sa mukha ni Ambo ang alak na kaniang ininom na anhin mo ang nagbubuga sa mukha ng̃ manok, na sasabung̃uin. At bakit kaya? Walang makasabi ng̃ tiak, dapua't waring nagkakaisa ang lahat na dahil daw sa na lagyan ng̃ sileng pacite ang tagay na yoon. Sa ganito ng̃ay na sunod ang sabi ni Tingting Isiro. Sistidor ng̃a si Matandang Tacio!

Nag kainan na ang lahat pagkatapus ng̃ paghihinumó ng̃ tawanan ng̃ lahat.

Bagama't na hanghang̃an ng̃ sile si Juan ay nag papa walang anoman, ng̃uni't hianghia sa mg̃a dalaga, sapagka't naguing parang sagâ ang mukhâ, at gaion din ang mg̃a mata nia.

Natapus ang kainan; ng̃uni't nabigò ang mg̃a naghihintay na mag sisté pa uli sa pagkain ang matandang Tacio. Hindi ng̃a nia guinawà ang gayon at ania'y hindi dapat na sa loob ng̃ panahón ng̃ pagkain ay magkatawanang lubha sapagka't malaki aniang kalapastang̃anan sa gracia at biayá ng̃ Dios, at isa pa'y hindi nakatutunaw ng̃ kinain, kung baga ma'y pagkatapus ng̃ pag kain.


Páhiná 15

V

At ganoon ng̃a ang nangyari.

Tapus nang kumain ang lahat, ay tinawag ng̃ matanda sa gawing labas ng̃ kamalig si Ambo at sarilinang nag usap. Tinawanan ng̃ ilán.

Pinulsuhan muna si Ambo, binasá ng̃ tubig ang batok at saka pínagsabihan:

—Ang hatol ko sa iyo ay magliguíd ka ng̃ magliguíd dian sa walong pilapil na yaan, sabay na itinuro ang mg̃a pilapil, na pag dating mo dito'y patuloy ka pa ng̃ patuloy hangang patiguilin kita. Ako nama'y kukuha ng̃ iinomín mong gamot na ewan ko lamang sa baat ng̃ aking salokot na nasa kamalig.

Ang hinatulan ay walang liwag na sumunod. Líguid-ke líguid sa mg̃a pilapil at sa sikat ng̃ mainit na araw samantala'y sa loob ng̃ kamalig ay naghihinugang ang tawanan ng̃ lahat.

Hindi naluatan at dumating si Angue, na kayâ natagalan ng̃ pag sunod ay nag bayo muna ng̃ palay na kakanin nila nag saing at nag pakain muna sa kaniang mg̃a anak. Nakita nia ang kaniang asawa sa guitnà ng̃ bukid at sa pagkaawà, palibhasà baga'y asawa ay nagmakaamong lumuluhod at tumatang̃is sa matanda, na ania'y patawarin ang kaniang asawa. Kayâ naman na ululan pa mandin ang tawanan ng̃ lahat, na nanonood.

—Ibig mo bang gumaling sia?—ang tanong ng̃ matanda sa nananang̃is.

—Opò, ay huag mo po namang pahirapan at ...

—Angue;—ang tugon ng̃ matandà;

Páhiná 16

Pag ang sakit ay masamá
ang gamot malaking lubhâ,
Pag ang sakit ay maliit
ang gamot ay gaga hanip.

—At tunay bang ibig mong gumaling ang asawa mo? ang patuloy na tanong ng̃ matandà.

—Talaga pong ganoon, mahirap po lamang ang ...

—Mahirap ng̃a ang mabawo....

—Ah! hindi po ... hindi po yaan ang ibig kong sabihin.

—Hindi pala eh ... anó?

—Mahirap po anakin ang iniong gamot na hatol sa kania.

—Yaan ang mabuting papawis ...! sa katawan; hindi delikado sa hang̃in, bukod sa ... walang gasta kahi't ga kusing man. Makita mo't kapag araw-araw ay pinapag-liguid mo ang iyong asawa na mag araro baga, ang ibig kong sabihin ay bukod sa kayo'y mag kakabukid ay gagaling pa ang kaniang katawan palibhasa'y papawisan. Naku Angue!... Baka akala mo'y kakaunting sakit ang nakukuha ng̃ pawis ...! Hindi kakaunti, at siang lalong tumpak na gamot sa sakit na yaang "Asno—Tamardillo".

—Ay ano po ba sa wika tagalog ang "asno tamardillo"?... Wari ko po'y ibang wika iyan? ang sabad ng̃ isang kaharap.

—"Asno", iisaisahin ko sa iyong kahulugan ay tawong linalang ng̃ P. Dios. at pinaalis sa bayang Paraiso ng̃ magkasala sa pagkain ng̃ bung̃ang bawal at sinumpa ng̃ang sinabi sa kania.

Páhiná 17

Yaman ng̃ang sa Akin íkaw nag suail
kaya buhat ng̃ayon at sa haharapin
sa pawis ng̃ noo mo'y iyong kukunin
ang iyong kakanin at ipakakain,

at simula ng̃a noo'y naparam ang ginhawa nakaramdam na sila ng̃ gutom at nag isip ng̃a ng̃ paraang ikabubuhay, na ito'y ang pagtatanim ng̃ mg̃a halaman.

—At ano pong guinawa, kaya ng̃ nunong Adan? ang tanong naman ng̃ tininting Isiro.

—Nag isip pong bungkalin ang lupa upang mag tanim; at sa ganito ng̃a'y natamo nia ang bung̃a ng̃ lahat niang halaman at sia niyang ipinakain sa asawang Eva sanpon sa lahat niang inianak. Kaya Tingting Isiro; ang iniong pagbubukid ay talagang kapuri-puring gawa sapagka't siang kaunaunahang natuklasang pangbuhay sa mg̃a tawo, at hangang ng̃ayo'y sia pa ring ikabubuhay at ikabubuhay ng̃ lahat ng̃ bayan sa Sangsinukuban, munti at malaki man, dang̃ang dito sa atin ay waring napapabayaan.

Samantala'y patuloy pa si Ambo ng̃ pag liliguid sa bukid.

—Ay ano po naman ang tamardillo?—ang ulit ng̃ kausap.

Ang "tamar" ay tamad, hindi masipag, ayaw gumawa, at "dillo" ay tinadtad, anhin mo'y pikadillo; sapagka't ang tawong tamad ay talagang tinatadtad ng̃ pintas at pula ng̃ kapua tawo; at ipaghalimbawa nating tayo ng̃a'y makakitá ng̃ isang tawong malakas at walang karamdaman ng̃uni't nagaansikot, ayaw gumawa o mag paupa ay pinupuri kaya ninoman? Páhiná 18Kung makakita kayo, ng̃ walang gawa kundi maglagalag, maglang̃o, o magsugal na lamang ay anong maitatawag ninyo? Kung may makita tayong isang salantang wari pilihot ang mg̃a paa na lumapit sa ating pintuan at huming̃i ng̃ limos, atin naman lilimusan alang-alang sa salanta, ng̃uni't pagkapalayo ay matuid pa't magara kay sa atin kung lumakad, at kung mg̃a araw ng̃ linggo'y makita nating nagpapatalo ng̃ salapi sa sabung̃an o sugalan, anong inyong maitatawag?

—Tamad!... tamad! magdaraya!.. ang ulitan ng̃ lahat.

—Ganian ng̃a; at walang ibang maitatawag ang sinoman,—ang ulit ng̃ matanda.

—Sia ng̃a!... ang ulitan ng̃ mg̃a kaharap. Dapat ng̃ang paniwalaan at siang totoo ...

—Ako'y nagtataka kay Tandang Tacio, sa gayong katulisan ng̃ unang dako ay ng̃aio'y mabait na't masípag at ang naguiguing aliwan na lamang niya ay magsistí—ang saló naman ng̃ isa.

—Sia'y uliran na, na dapat gawin ni Ambo at ng̃ mg̃a iba dian na talagang tamad, kaya naman pinarusahan siya doon sa initan—at pagsasabi nito ay gawari hinanap si Ambo, ng̃uni't ng̃ tanawin ay wala na at sa hiya ay nagpatuloy na umuwi sa kanilang bahay. Namalayan ng̃a't pinaghanapanan ng̃ lahat si Ambo ay wala ng̃a sa bukid. Kaya sa maalaman ni Angue ay napaalam na sa lahat at tinunton ang pook na pinaroonan ng̃ kaniang asawa.

Noo'y hapon na; at ang lahat ay nag uwian sa kanikanila, na di magkangdadala ng̃ hunos, Páhiná 19kaya ng̃a ang mg̃a bakol, o palanan nila'y puno ng̃ palay at ang mg̃a tian ay puno din naman ng̃ ... hang̃in sa katatawa kay matandang Tacio, at busog ang mg̃a kaloobán sa mg̃a na dinig na aral ng̃ sistidor na matanda.

Nagbago kaya si Ambo ng̃ gaiong ugali?—ang maitatanong ng̃ bumabasa.

Tayong lahat ay makasasagot. Makaaasa tayo sapagka't sawikain nating "sa tawo'y ang mukha ang hindi lamang nagbabago", ng̃unit na dudung̃isang minsan minsan kaya minsan minsa'y kailangang humarap sa salamin ng̃ mabubuting aral at mg̃a basahing makapagaagno sa magaling, upang sa mg̃a yoon ay maisaayos ang mg̃a kapakanan ng̃ ating sarili at ng̃ kalahatan sa kapakinabang̃an ng̃ boong katauhan.


VI

....Umui na sa bayan ang mg̃a nang̃anihan noong hapong yaon; ng̃uni't si matandang Tacio at si Juan ay umiba ng̃ daan.

—Narito na si Matandang Tacio!—ang putol na sabi ng̃ isa sa mg̃a nagkakaumpok sa bunsuran ng̃ isang hagdanan, na ang mg̃a ito'y nagsisipag karay-kurus, ó nag tatang̃á simulá pa ng̃ makakain ng̃ tanghalian.

At sa mapalapit ay pinadaan; ng̃uni't bagaman gabi na'y nagdasan ding kusa ang matandà.

—Anó anó ang inyong pinagpupulung̃an mg̃a bata?—anang matandà.

—Wari po'y nagkakapalabasan; nagkakapustahan po yata ng̃ kuarta.

—At sinong pupusta sa akin?—ang ulit ng̃ matanda—ng̃uni't ayoko ng̃ kuartahan!

Páhiná 20

—Kami po; ang halos sabay ng̃ apat na binatang doroon, na ang mg̃a isipa'y nasa kara y kurus din at sa pagkakataló.

—Kapag hindi ko napakain sa dulo ng̃ kawayang yaan ang kalabaw na yaong nakatali sa tabing bakod ay anong gagawin ninió sa akin?—ang patuloy ng̃ matanda.

—Kapag na pakain mo po'y di iyo na ang lahat naming kuarta, pati na sa bulsá naming apat—ang tugon ng̃ isa.

—Ayao ako ng̃ kuartahan—ang ulit ng̃ matanda.

—Kapag po napakain mo ay unsung̃in ka po naming pauwi sa bayan, yamang gabi na din lamang, at ikaw po namay matanda na.

—How?... Lalong mabuti at galing din sa inyong bibig!

—Sia ng̃a po ang ulit ng̃ apat na mg̃a kapustahan.

Bueno ... at sabay na kinalág ng̃ matanda ang kalabaw, at inilapit lapit sa kawayan; humapay ng̃ isa, na parang sinukat, na ang dulo'y napalapit sa ung̃os ng̃ kalabaw, at sa ganito ng̃a'y kinain ng̃ hayop ang talbós ng̃ kawayan.

—Ano pa?... ang ulit ng̃ matanda sa mg̃a kapustahang nang̃apamanghâ.

Tumutol ang iba sapagka't inaasahang ipapanhik ng̃ matanda ang kalabaw, doon sa dulo ng̃ kawayan; ng̃uni't ng̃ magkaaninawa'y sila din ang mali sapagka't hindi pinaglinaw muna ang pustahan, ay ang matanda din ang nagsabi.

Ang kamalian ay katalunan;
Siyang kalakarang leying umiiral.

Páhiná 21

At ang lahat ay di nakatanguí; napatalo na ng̃a sila at matanda'y inusong sa isang duyan.

—Yamang ng̃ayo'y gabi na din lamang ay ipagpatuloy ninio ako sa Casa Real at sabihin niniong ako'y nalunod. Walang pagsalang ako'y lilimusan ng̃ mg̃a kakila't katoto, lalo na si Doña Isabel; at ikaw Cebio ang maghahawak ng̃ kuarta, sapagka't ang asawa ko'y mananang̃is na lamang; huag lamang kayong magpapahalata. Ikaw naman Kulás ay pasasa simbahan at magpapa algunias, sabihin mo sa kay Pari Teban na ako'y pag oracionan.

At ganoon ng̃a ang guinawa.


VII

Sabihin pa ang pagkapamanghâ ng̃ marami sa mapagtantong ang namatay ay si matandang Tasiong Sistidor, lubha pa ng̃ mg̃a nakakita sa kanian sa anihan, ng̃ araw na yaon.

Ang bankay nia'y inilagak na lamang sa silong ng̃ Casa Real ayon sa utos ng̃ Kapitan. Ng̃uni't noon ding gabing yoon ay walang makasabi kung bakit ipinadala na doon sa pantion at ng̃ doon muna mapa lagak hangang kinabukasan; at ganito ng̃a ang nasunod.

Ng̃ sia'y mapag-isá doon, at ng̃ wala nang makakita sa kania ay nagbang̃o't pinasan ang sa kaniya'y pinagusung̃an at tuloy tuluyang umuwî sa kaniang bahay, sa wala sinomang nakakita. Noon din ay pinaroonan nia ang dalawang sa kania'y umusong magbuhat sa bukid, at ipinagalám sa kaniang inaakalang gawin. Kinabukasang ililibing ang nalunod na matandang Tacio ay wala ang banPáhiná 22kay sampon ng̃ pinaglagyan, kaya naman sa takot ng̃ dalawang pinagutusan ng̃ kapitan, ay nagpahayag ng̃ daw, ay nakita nilang kababalaghang, pag pailanglang ng̃ bangkay ni Tandang Tacio hangang kalang̃itan. Ang salaysay na ito ay paniwala'y dili ng̃ marami, ng̃uni't pinagtitibay na patotohanan ng̃ dalawang yaon, dahil sa takot na mapalò ng̃ kapitan.


VIII

Ang lahat na nakaalam ng̃ pagkamatay ni matandang Tacio ay malungkot na nagbibilang ng̃ araw, at ng̃ayo'y ikaapat na araw na magmula ng̃ ilibing ang nalunod. Ang balo ng̃ namatay sanpon ng̃ mg̃a kasuyó ay naghahandaan upang ipagparasal ng̃ gabing yoon, kaya, ng̃a't nagkatipon sa bahay ng̃ namatay. Na roon na ang Kapitan, ang Directorcillo, ang Paré, at ang mg̃a Cantores ay nagdasal ng̃ responso, sampon ng̃ mg̃a manang at ang lahat na doroon. Nang matapos ay pawang inanyayahan sa paghahapunan at dina ng̃a naluatan at nalilikmo nang lahat sa paligid ng̃ isang mahabang dulang na kina hahainan ng̃ mabubuti at masarap na pagkain na ang litson at tinolang manok ay kapiling ng̃ patis na may dayap at ng̃ salaang maasim asim. Nang malapit na ang pagkatapos ng̃ paghapon ay napansin ng̃ lahat ang isang tinig na nagbubuhat sa gawing itaas ng̃ palupo na tapat ng̃ dulang. Ang lahat ay na pating̃alá at doon ng̃a'y nakita ang duyang may nakalawit na isang paa. Marami ang nagulat at tumakbó, lubhà ang mg̃a babaie. Pinagtulung-tulung̃ang ibaba ang duyan at ng̃ narito na'y mahinusay na nagsalita ang matanda, Páhiná 23na nagpalutô ng̃ tsá na pinatakan ng̃ gatas amargas, sa gitna ng̃ di masayod na katuaan at tawanan. Ang kaumpok na mg̃a daló sa piguing na yaon ay walang pagkasiahan sa lugod, kaya ng̃a yata ang Directorcillo ay di nakatiis na di bumigkas ng̃ isang tulà na kaniang biglang ipinamutawi, na anya'y,

Mg̃a, maguinoo,

Ang tawo'y di ng̃a sukat na magsasabi,
ng̃ tapos sa sinomang kapua lalaki,
sapagka't kung ganito ng̃a ang mangyari
kahiyahiyang lubha sa kania ding sarili.
(Nang̃a tilihán)
Ipinalalagay nating patay ng̃ang tunay
si Pareng Tacio kaya ng̃a nagdasalan,
dili pala gaion at siang tumatanaw
kung sino sa atin ang malaking samual.
(tawanan)
Ang gawang maglimos ay gawang magaling
na di ng̃a lubhang kaluluguihan natin;
paris ng̃a ng̃aio'y mg̃a tian natin
di mababayaran ng̃ tigagatlong aliw.
(tawanan)
Kaya ng̃a lubos ang pasasalamat ko
sa pang̃alan lamang ni Cumpareng Tacio,
biniguian lugal na magkasalo-salo
tanang cantores at sampon maguinoo.
(walang makahing̃a)
Sapagka ng̃á't naguing ugali na natin
mg̃a kantores sa huli ang kaín
tang̃i lamang ng̃aion na napapiling din,
kaakbay ng̃ kurang kaagapay natin.
(may na hikáb pa)
Páhiná 24
Ang ipinagbadya'y di ko tinitikis
kaya ang hiling ko'y inio ng̃ íalis
sa puso niniong maalam magkipkíp
at sa kakulang̃a'y marunong magtakíp.
(may na banlág)
Inuulit ko'y ang pagpapasalamat
dito sa may boda at tanang kaharap;
huag din nawang isaman ay magkalamat
mg̃a pinga't basong dito ng̃a't sinangkap.
(Na patawa ang asawa ni tandang Tacio)
At natapos na.

Nagpagakpakan at muling nagkatawanan at dito nama'y hinang̃aan ang pagkakapamigkas ng̃ Directorcillo ng̃ gaiong tugma, at sapol na ng̃a noo'y pinagmatahan sia ng̃ kanilang kura at ipinalagay sa kaniang sarili na isa sa mg̃a may magagawa sakalí pagdating ng̃ araw, na ito'y hindi nagluat, sapagkat may ilang panahon lamang at ang Directorcillo ng̃a ay napatapon na sa ibang lupain, at noo'y nagsisimula na ang himagsikan.

Ang lahat ay nagpaalam na, at ipinalagay na ang mg̃a kantores ang siyang napahirapan sa gaiong kasistihang guinawa ng̃ matanda; kaya ng̃a ang mg̃a ito'y nagsabi na di na sila mauuli ninoman, bagama't kadidinig pa lamang ng̃ ipinamutawi ng̃ Directorcillo.


IX

Nakalipas ang ilang buwan.

Minsang gabi tinipon ni Matandang Tacio ang mg̃a kantores.

Páhiná 25

—Saan tayo paroroon po?—ang tanong ng̃ Maestro kantor.

—Tayo'y may ipagdarasal sa bahay ni Kumpareng Kulás.

—At sino pô ang namatay?

—Ang anak ko sa biniag.

—Kayo'y mauna na at ako lamang ay magdaraan dito sa tindahan ng̃ insik at bibili ng̃ magagawang bisté, at baka di mayari.

—Sia ng̃a pô; pabayaan ninio't kami ang bahala na pagdating doon.

At nagsiparoon nang̃ang sabaysabay ang mg̃a cantores, samantala'y may isa sa kanilang na kapunang sa bayan pala nila'y pauang insik na lamang ang may tinda at ang mg̃a taga doo'y pauang mamimilí at mang̃ung̃utang̃an na lamang sa mg̃a iyon.

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Dumating ang mg̃a kantores sa bunsuran ng̃ hagdanan ng̃ Kulas. Ang ugaling pagpapatawo po ay sinagot sa itaas, sinung̃aw sila at pinapanhik sa pagsasapantahang marahil ay haranista, sapagka't, doo'y may dalaga. Nang nang̃auupô na'y ang maestro kantor ay huming̃uing tulot na makalapit sa dambana, nag sindí ng̃ kandila at pagkuwan ay nagsiluhod na't nagsimula ng̃ isang Rosario Cantada. Lubhang napamanghâ ang may bahay at di nakatiis si Matandang Akang na noo'y paris din ng̃ dating hapong nakakainom ng̃ dalawang tagay, kaya ng̃a ang mg̃a mata'y kukurapkurap at ng̃amol ang pang̃ung̃usap ay nagsabi:

—Ano ba't kayo'y nagdadasal dito?

—Aba!... Kami po'y pinaparito ni Matandang Páhiná 26Tacio, at ipagdasal daw namin ang inyong apong si Julio na kania namang anak sa binyag; kaya po ...

—Ah!... Kayo'y mg̃a wala ng̃ kinahahapang̃an kundi ang kung sino ang mamatay, palibhasa't ... kayo'y kantores kulitis.

—Huag po kayong magkagalit at hindi po kayo ... kami ang may kasalanan.

—Hindi; Kaya ng̃ huag tayong magkaligalig ay kayo'y umalis na dito.

At ang mg̃a kantores ay di nang̃a nagulit at noon din ay umalis, tuloy hinanap ang matandang sa kanila'y nag buyó sa gaiong kahihian. Sabihin ang galit ng̃ maestro, na sarisaring balak ang sinasabi upang makagantí.

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .

Dumating sila doon at napatawo sa bahay ng̃a ng̃ matandang Tacio. Sinung̃aw ng̃ asawa at pinapanhik.

—Juan!... ang pagdaka'y tawag ng̃ Matanda—ipasok mo dito yaang mansanilia—Ako yata'y nabalis ng̃a taga Lumay na kausap ko dito kanikaniná—kaya ganito na ang sakit ng̃ aking tian; at nagsubsób nang mabuti sa banig na hinihigan na itinitirik ang ulo sa unan, at hinihilot naman ng̃ asawa ang tian ng̃ matanda.

—Baka pô nasing̃awan lamang ng̃ lupà ang ulit ng̃ Maestro kantor.

—Hindi; talagang balis ito, kaya ganito katigas ang tian ko parang bato!... anang matanda....

Ang isa sa mg̃a kasama ay pagkadinig ng̃ wikang "balis" ay nagmungkahing umalis na sila at baka mahawa, di umano, samantala'y inanyayahan sila ni Juan Hanipol ng̃ hitso't sigarilió.

Páhiná 27

Ilang sandalî ay ga tumahimik ang may sakit, at na katulog.

—Mabuti't wari po'y hinayhinay at tila nakakatulog, ay kami ay aalis na—ang ulit na sabi ng̃ Maestro kantor sa asawa ng̃ matanda—sabihin mo pô sa kania na kami ay sukó na.

—Bakit naman?

—Sapagka't pô nasabi namin na kami hindi na mauuli niyang pagbibiruan ... ay eto't ... biro din.

Kaya ng̃a tumpak na tumpak ng̃a, sa atin ang sinabi ng̃ Director noon magkainan tayo sa bahay ding ito; ang sabat ng̃ isang kasama, na,

Ang tawo'y di ng̃a sukat magsasabi
ng̃ tapos sa sinomang kapua lalaki
sapagka't kung ganito ng̃a ang siang mangyari
kahihiyang lubha sa atin ding sarili.

At nagsipagpaalam na ang lahat. Ang magasawa naman ni matandang Taciong Bakal sampon ni Juang Hanipol ay hindi magkangmamayaw ng̃ pagtatawanan, dahil sa mg̃a nangyaring yaon.

Kaya; kung minamainam mo ito guiliw kong kababayan, ay pakitandaan ang mg̃a nangyari; pulutin at itanim ang mg̃a binhi ng̃ katwiran upang sa araw na kailang̃an natin ay salo salo tayong magani ng̃ masarap na bung̃a ng̃ kaguinhawahang inilaan sa atin ng̃ sa atin ay Kumapal.

At hangan sa muli po tayong magkita at sandaling magkaulayao paris ng̃aion,—Marami pong salamat sa inyo at ipagpaumanhin ang kulang nito at ng̃ susunod, na pakahuhusayin upang panibagong mai handog sa inio.


STANGL PRESS  Tumatanggap ng mga gawaing nauukol sa limbagin na gaya ng Revista, Nobela, Alegato, Membrete, Tarjeta, at iba't iba pa.  Sa halagang mura at madali ang pagkayari.  Dumalaw kayo rito sa aming pagawaan.  641 Sales, Santa Cruz, Maynila.

La Moderna Plateria y Relojeria.