Autoren

∞

Werke

∞

Neu

∞

Information

∞

Shop

∞

Lesetips

∞

Textquelle

∞

Ludwig Frahm

As noch de Trankrüsel brenn'

To veel Wind

De ole Schollehrer in Bargstäd, he mutt je Snack heeten hebben, weer storben un de nie schull wählt warrn. Kinnerslüd, wat weer dat en Helpholen.

Twee Kannedaten harrn sik awer man instellt. De drütte weer utblewen, denn de Herr Pastor harr em'n Choral upgewen, mit den he ganz un gar nich torech kamen kunn. Jedenfalls, wenn he an de Stell keem, wo de Melodie in Achtelnoten tohöch un de Baß so bunt hendal güng', smeet he üm.

Wer in Bargstäd alldags Persetter sin wull, müß sünndags inne Kark de Örgel speeln. Un to damalige Tied weern de meisten Schollehrers noch nicht up't Simmenar west, dat weern noch von de eegenmakten, de nix von tuten un blasen verstünn'.

As de beiden nu ehr Leckschon inne Schol makt harrn, güng dat an't Örgeln.

Un nu stell sik denn tom Sluß rut, dat de erste bannig schön kattegeien, awer man heel wandschaben örgeln kunn. De tweete weer ok ganz nett bi de Kleenen west, aber de Groten harrn up sin Fragen nicht antern kunnt; sin Rekenupgaben harr nich mal de Smidt, wat de grötste Rekenmeister in't Dörp weer, maken kunnt. Awer örgeln kunn he vör twee; de ganze Kark harr summt un brummt.

Un wat weer nu dat Enn' von't Leed? De Mannslüd harrn för den ersten stimmt, un de Fruenslüd, de damals ok noch mit wähln kunn', harrn sik up den tweeten smeeten, so dat jeder gliek veel Stimm' harr. Nu brad mi'n Lünk un hest keen!

Da kümmt de ole Bälgenpedder Wiekhost de Trepp hendal pultern un will ok wähln. He smitt sin Stimm, för den ersten inne Kumm'. He weer all' wat doof un dat Örgelspiel kunn he nich beurdeeln, awer he seggt: De tweete brukt mi to veel Wind, bi den' kunn ik mi ja dod pedden!