»Mudder Keppel, du kannst ein' würklich duren –
Wo't 'n Minschen doch kann beluren:
Is knapp tau Eer brocht din kranke Mann
Un nu kriegt se glieks dinen Jungen rann,
Unnert Volk hewwt sei 'n steken un hei is weg,
Wo is dick tau Maud, Keppeln Mudder, segg?«

»Nahwer, dabi is nicks nich wat tau maken,
Ick mudd nu för mick alleene kaken.
Wat sall ick denn ok lange trurig sien,
Heww ja doch noch min Sägeswien!« 211