Autoren

∞

Werke

∞

Neu

∞

Information

∞

Shop

∞

Lesetips

∞

Textquelle

∞

Fritz Reuter

Läuschen un Rimels

De Versorgung.

"Hir sünd twei Breif, verstah mi recht,"
Seggt Herr von Busche tau den Knecht,
"Dei kannst Du mi gelegentlich besorgen,
Un is ’t nich hüt, so is dat morgen.
Wenn Einer mal nah Treptow geiht,
Dann giww s’ em mit un segg mi den Bescheid."
Nah ein’ge Tid, dor süht hei sinen Knecht,
Un röppt em tau: "Jehann!" un fröggt:
"Hest Du den Breif herinnerr bröcht?" –
"Ne, Herr! dat wull sick noch nich schicken." –
"Du büst doch gistern ’rinner west." –
"Ja! dat, dat was jo mit de Wicken,
Dat was jo ganz exprest,
Un Sei, Sei säden mi jo klor,
Dat mit de Breiw, dat hadd noch ganz un gor
Kein JI, dat ded’ nich dringen,
Ick süll s’ gelegentlich herinner bringen." –
"Du büst en Klas un bliwwst ok ein!"
Röppt Herr von Busche. "Na Du mein!
So ’n Dummheit is doch schir tau dull!
Du büst noch dümmer as en Rind!
Wenn ick en Esel schicken wull,
Denn hadd ’ck dat sülwst besorgen künnt."